Objawy i leczenie przewlekłego porostu

Choroby skóry są częstym problemem. Prosty chroniczny porost jest chorobą zakaźną, częściej diagnozowaną u mężczyzn niż u innych. Równolegle stosuje się terminologiczną koncepcję „ograniczonego neurodermatitis”. Choroba jest związana ze zwiększonym lękiem i stresem. Leczenie choroby polega na wyeliminowaniu objawów prostej przewlekłej postaci porostu. Eliminując swędzenie i przywracając naskórek, osoba jest w stanie wyleczyć się z choroby.

Przyczyny choroby

Decydującym wskaźnikiem pojawienia się prostej przewlekłej postaci porostu jest wysoki stopień podatności skóry na działanie drażniące. Przypuszczalnie wynika to z faktu, że zakończenia nerwowe rosną i występuje tendencja do hiperplazji górnej skóry w wyniku urazu mechanicznego. Na etiologię choroby mają wpływ:

• funkcjonalna niewydolność układu hormonalnego i nerwowego;
• alergia;
• zaburzenia pracy żołądka i jelit;
• predyspozycje genetyczne (bardzo rzadko).

Powrót do spisu treści

Objawy prostej przewlekłej formy porostu

Początek choroby charakteryzuje się swędzeniem skóry, ale skóra na tym etapie nie jest uszkodzona i nie ma wyraźnych oznak. Nowotwór tej postaci u osoby znajduje się na bocznych i tylnych odcinkach szyjnych, na łokciach i pod kolanami, w pobliżu odbytu, wzdłuż wewnętrznej strony uda i wzdłuż fałdu międzykręgowego. Po intensywnym czesaniu porostów zagęszczone ropnie stają się zauważalne na powierzchni skóry. Grudki można łączyć w podłużną lub okrągłą płytkę, która może mieć różne kolory.

Główne objawy choroby to:

• swędząca skóra;
• pojawienie się grudek z późniejszym drenażem płytki nazębnej;
• szorstkość, suchość, pogrubienie skóry.
• krwawe skórki na skórze, powstałe przez czesanie plam porostowych.
• wyraźne naciekanie skóry;
• przebarwienia i ich wtórna postać z ograniczonym neurodermitem.
• wypadanie włosów z silnym swędzeniem i drapaniem, ale bez atrofii skóry.

Powrót do spisu treści

Metody diagnostyczne

Tylko dermatolog może zdiagnozować dolegliwość. W diagnozie cała uwaga skupia się na stanie skóry. Dermatolog może zdiagnozować przewlekły porost Vidala i czerwony porost za pomocą zewnętrznych oznak (badanie), wykonał skrobanie skóry i biopsję uszkodzonego obszaru skóry. Lekarz diagnostyczny wykorzystujący badanie ultrasonograficzne skóry i błonnika wyciągnie wniosek o postępie porostu. Przeprowadzone zostaną testy: eozynofile, immunoglobulina E we krwi i ogólne badanie krwi. Aby ustalić czerwone płaskie brodawkowate porosty, czerwone płaskie porosty i łuszczyca są możliwe za pomocą płytki nazębnej. Ma całkowicie uformowaną zewnętrzną część z brązowymi grudkami. Kiedy zostaną połączone w jeden, wówczas w środkowej części tworzą się płatki. Rozpoznanie prostej postaci choroby polega na badaniu z wykorzystaniem testów KOH. Pacjent otrzymuje również biopsję..

Leczenie dolegliwości

Ponieważ porosty są zakaźne, leczenie choroby powinno być natychmiastowe, natychmiast po wykryciu choroby u pacjenta.

Po badaniu laboratoryjnym i klinicznym oraz rozpoznaniu dolegliwości, które powstały wraz z prostą postacią przewlekłą, rozpoczyna się długotrwałe leczenie. Lekarz przepisze pacjentowi leki za pomocą leków, które pokazano w tabeli:

Rodzaj leku	Imię
Psychotropowy, słaby środek przeciwpsychotyczny	„Tavegil”, „Fenistil”, „Diazolin” i ich analogi
Zewnętrzny kortykosteroid	Betiowait
Swędzenie, lek przeciwhistaminowy	„Żel Fenistil”, „maść 1% difenhydraminy” lub „maść 2% anesteziny”

Być może stosowanie opatrunków okluzyjnych. Pomoże lekarstwo na Triamcinolop. Należy go nakładać na zewnątrz ogniska zapalnego, a na ognisko należy nakładać maść kortykosteroidową. Zdarza się, że opatrunek okluzyjny ogranicza dostęp do porostów, przez co osoba nie może przeczesać ogniska zapalnego. Na czas leczenia przestrzegają hipoalergicznego menu diety. Produkty czekoladowe, kawa, cytrusy, alkohol są wykluczone z diety, a zamiast tego wzbogacają menu o witaminy z grup A, B, C, E. Z pewnością unikniesz stresujących sytuacji i konfliktów. Do rehabilitacji pacjentowi po chorobie przepisuje się ośrodki z suchym klimatem.

Przewlekłe leczenie versicolor

Nie wiadomo o jakichkolwiek stanach skóry predysponujących do tej choroby, ani o przyczynach rozwoju lichenifikacji, ale może rozwinąć się drugi raz po przewlekłym wyprysku. Różnice w morfologii klinicznej, wielkości i lokalizacji ognisk spowodowały, że choroba została podzielona na kilka form klinicznych rozpowszechnionych na całym świecie, szczególnie u osób pochodzenia azjatyckiego i stosunkowo rzadkich u osób czarnych. Dotyczy to przede wszystkim kobiet, a ich szczytowa częstość występuje między 30 a 50 rokiem życia. Swędzenie jest oczywiście przyczyną, a nie tylko objawem choroby. Jest to główny czynnik w rozwoju lichenizacji, który powstaje prawdopodobnie z powodu aktywności mediatorów lub enzymów proteolitycznych. Stres nerwowy i zaburzenia psycho-autonomiczne prowadzą do nieświadomego nawyku pocierania i ciągłego czesania skóry, w wyniku czego skóra gęstnieje, a linie skóry są akcentowane.

Lichenifikacja może wystąpić drugi raz po wielu swędzących dermatozach, a niektórzy autorzy sugerują, że prosty chroniczny porost jest najmniejszym wariantem egzemy atopowej u dorosłych, którzy mają zaburzenia atopowe w historii osobistej lub rodzinnej. Inni uważają, że początek choroby jest związany z upośledzeniem funkcji narządów wewnętrznych, takich jak cholecystopatie, cukrzyca i zaparcia. Lichenifikacja rozwija się również podczas innych podrażnień skóry lub jako powikłanie trwałych zmian skórnych różnego rodzaju, na przykład przewlekłego kontaktowego zapalenia skóry, wyprysku asteatologicznego i podobnego do monety, egzemy łojotokowe i zastoinowe zapalenie skóry, liszaj płaski, świąd odbytu i sromu oraz rzadko łuszczyca.

Różnica między lichenifikacją a niektórymi rodzajami świądu nie jest do końca jasna w terminologii i praktyce. U niektórych pacjentów przewlekłe pocieranie i czesanie skóry prowadzi do powstawania węzłów - świądu guzkowego lub lichenifikacji guzowatej. Intensywny świąd może być związany ze wzrostem liczby neuropeptydów, peptydu związanego z kalcytoniną i włókien nerwowych immunoreaktywnych wobec substancji P. U niektórych pacjentów (np. Murzynów) rozwija się liczenie grudek i pęcherzyków. Być może istnieje wrodzona predyspozycja do rozwoju lichenizacji i jej uporczywości.

Swędzenie jest silne, napadowe i zwykle występuje w nocy. Często jest nieproporcjonalny do stopnia obiektywnych zmian w skórze..

Początkowy fokus jest zwykle izolowany, jego strukturę można podzielić na trzy strefy:

1. centralny z infiltracją i pierwotnym płaskim lichenifikacją;
2. pożywka z blisko położonymi grudkami lichenoidalnymi;
3. obwodowy z lekkim pogrubieniem i pigmentacją.

Istnieją różne formy lichenizacji z ich własnymi cechami, w zależności od lokalizacji i czasu trwania ogniska. We wczesnych ogniskach dwie zewnętrzne strefy strukturalne mogą być nieobecne. W niektórych przypadkach leukodermę można zaobserwować w połączeniu z plamami podobnymi do bielactwa i odbarwionymi obszarami naciekających grudek. Rzadko prosty porost jest reprezentowany przez izolowane grudki lichenoidów bez centralnego lichenifikacji.

Może to mieć wpływ na prawie każdą część skóry, ale najbardziej typową lokalizacją są te obszary, które są dostępne do czesania: z tyłu szyi, skóry głowy, prostowników powierzchni przedramion, w okolicy krzyżowej, na wewnętrznej powierzchni ud, nóg i kostek, łonowych i moszny. Przebieg jest przewlekły, ogniska utrzymują się na czas nieokreślony, w zależności od indywidualnych cech.

Pozbądź się regionu potylicznego

Występuje na karku, szczególnie u kobiet ze stresem emocjonalnym lub u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry. Taka strona jest łatwo dostępna, a pacjenci aktywnie ją przeczesują. W obu przypadkach choroba charakteryzuje się łuszczącą się płytką łuszczycową i częstymi epizodami wtórnej infekcji..

Guzkowe neurodermitowe zapalenie skóry głowy

głowa jest reprezentowana przez swędzenie i wycięte grudki. W tej sytuacji do utworzenia węzłów wystarczy zgrubienie naskórka na skórze głowy.

Gigantyczne lichenifikacja Potria

Jest to brodawkowata tablica etoidalna, która rozwija się w okolicy odbytu, gdy swędzenie utrzymuje się przez wiele lat. Wyraźnie ograniczone płytki brodawkowatego rozrostu mogą być uniesione ponad otaczającą powierzchnię, mogą rozwinąć się płytki podobne do guza.

Lichenifikacja typu żwirkowa

Obraz kliniczny to łącząca się płytka gładkich małych grudek lub pojedynczych małych guzków przypominających liszaj płaski. Można je również zaobserwować u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry, fotodermitem i łojotokowym zapaleniem skóry..

Prosty chroniczny porost wymaga wyeliminowania pierwotnej przyczyny lichenizacji. Obraz histologiczny ma pewne cechy w zależności od lokalizacji i czasu trwania ogniska. Hiperkeratoza i akantoza są stale obecne. Znaczne wydłużenie klinów międzykomorowych naskórka. Czasami występuje gąbczela i małe obszary parakeratozy. Powszechny rozrost.

• Wyprysk atopowy: wykryty w dzieciństwie; obecność oznak atopii; symetryczne licheizowane ogniska w miejscach preferowanej lokalizacji, dodatni test radioalergiczny sorbentu (RAST) lub testy skórne; zwiększone IgE.
• Wyprysk podobny do monety: brak lichenifikowanych płytek.
• Łuszczyca: obecność ognisk łuszczycowych w innych obszarach; grube, obcisłe białe łuski na jasnoczerwonej podstawie; biopsja; swędzenie jest zwykle nieobecne.
• Przewlekły wyprysk wypryskowy: obecność wyraźniejszych zmian zapalnych; biopsja.
• Przerostowy liszaj płaski: zmiany błony śluzowej u około 50% pacjentów, siatka Wickhama.
• Porost amyloidu: biopsja; naciekające, swędzące grudki o typowej żebrowanej powierzchni, zwykle nie występujące w płytkach, symetryczny układ,
• Hyda's Knotty Prurigo: Individual Nodules on Normal Skin.
• Dermatophytosis: mikrobiologia, badania pod lampą Wooda.
• Reakcje na lek (złoto, trimetoprim-sulfametoksazol, bupiwakaina, chanidyna, chinakryna): odstawienie leku prowadzi do poprawy.
• Chłoniak skóry typu T: biopsja.
• Zastoinowe zapalenie skóry: zmiany skórne na piszczeli w przypadku niewydolności żylnej.

Ogólne zalecenia terapeutyczne

• Leczenie powinno być indywidualne dla każdego pacjenta, w zależności od różnych czynników prowokujących, lokalizacji i czasu trwania określonych ognisk.
• Pacjent powinien otrzymać leczenie z powodu możliwych czynników wyzwalających. Ogniska pogarszają się w okresie zmęczenia i stresu emocjonalnego oraz poprawiają się podczas odpoczynku i relaksu..
• W większości przypadków pocieranie i czesanie jest odruchem, nieświadomym nawykiem. Wyjaśnienie pacjentowi mechanizmu swędzenia - drapania łańcucha i jego związku z chorobą może pomóc poradzić sobie z tym nawykiem..
• Niektórzy pacjenci wymagają konsultacji psychiatry i w razie potrzeby zaleca się psychoterapię. Są to zwykle osoby, które są emocjonalnie zaburzone lub mają skargi funkcjonalne..
• Konieczne jest poszukiwanie choroby podstawowej, która może być związana z rozwojem lichenifikacji.
• Podczas aktywnego leczenia pacjent powinien unikać używania mydła i detergentów podczas mycia dotkniętych obszarów, a także krótko obcinać paznokcie.

Świąd jest wiodącym objawem choroby, a leczenie powinno mieć na celu zatrzymanie swędzenia..

• Leki przeciwhistaminowe są szeroko stosowane, podczas leczenia najbardziej przydatne jest stosowanie ich doustnie lub pozajelitowo. Chlorowodorek hydroksyzyny, chlorowodorek difenhydraminy, chlorfeniramina i prometazyna są dobrze znane jako klasyczne leki przeciwhistaminowe blokujące receptory Hb. Leki te są zalecane w celu kontrolowania swędzenia. Cetyryzyna, loratadyna i misolastyna są lekami przeciwhistaminowymi drugiej generacji, które są preferowane w leczeniu świądu u pacjentów aktywnych społecznie, ponieważ leki te nie mają działania uspokajającego. Chlorowodorek cyproheptadyny - kolejna skuteczna kontrola swędzenia.
• Leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. W wielu przypadkach leki przeciwhistaminowe nie są wystarczająco skuteczne i można je zastąpić lekami psychotropowymi. Środki uspokajające hamują potrzebę czesania i zmniejszają napięcie nerwowe. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą być kolejną alternatywą do kontrolowania świądu, ponieważ skutecznie wiążą H1. Amitryptylinę można przepisać pacjentom z nerwicą i depresją, aby zapobiec tendencji do pocierania i drapania.
• Antybiotyki W przypadku powikłań wtórnej infekcji wymagane jest wyznaczenie odpowiednich antybiotyków. Głównym patogenem u tych pacjentów jest Staphylococcus aureus.

• Glukokortykoidy Terapia zewnętrzna jest nie do pomyślenia bez stosowania kortykosteroidów, chociaż związane są z nimi działania niepożądane. Wysokie farmakologiczne glikokortykosteroidy, a także łagodzą swędzenie i zmniejszają naciek ogniskowy. W obu przypadkach zaleca się krótkotrwałe stosowanie bardzo silnych lokalnych sterydów, a także sterydów pod okluzją. Jeśli uszkodzenie znajduje się w okolicy narządów płciowych, zaleca się stosowanie sterydów o słabej aktywności farmakologicznej. Możesz spróbować wprowadzić acetonid triamcynolonu do małych ognisk (zawiesina krystaliczna) w stężeniu 10 mg / ml w stosunku 1: 4 z 1% znieczuleniem miejscowym. Należy podjąć środki ostrożności, aby uniknąć ryzyka atrofii i depigmentacji. Zastrzyki nie są wykonywane w wyciętych i zainfekowanych ogniskach.
• Smoła - Właściwości przeciwzapalne smoły i jej produktów są dobrze znane. Przez kilka dni możesz przepisać czystą smołę węglową. Najlepiej stosować go z emolientami (emolientami), ponieważ smoła wysusza skórę. Nadwrażliwość na światło, kontaktowe zapalenie skóry i zapalenie mieszków włosowych mogą wystąpić jako działania niepożądane. Terapia skojarzona jest dobrze tolerowana, w tym sterydy i smoła z lub bez kwasu acetylosalicylowego.
• Mocznik: Leki z mocznikiem były z powodzeniem stosowane w leczeniu, opiece podtrzymującej i zapobieganiu neurdermie. Ich skuteczność opiera się na zdolności do zwiększania zdolności warstwy rogowej naskórka do wiązania wody, a także na ich działaniu keratolitycznym, działaniu przeciwświądowym i zdolności do hamowania proliferacji. Połączone zastosowanie mocznika i hydrokortyzonu może być przydatne w leczeniu..
• Doksepina: Miejscowe podawanie 5% kremu doksepiny ma znaczące działanie przeciwświądowe u pacjentów. Krem doksepin łagodzi swędzenie, a działania niepożądane leku są tymczasowe i łagodne. Należą do nich uczucie pieczenia w miejscu podania i senność..

Inne zabiegi

• Miejscowe leczenie antybiotykami w monoterapii lub w skojarzeniu z glikokortykosteroidami daje dobry wynik, jeśli występuje wtórne zakażenie..
• Jeśli substancja P lub peptyd związany z kalcytoniną jest uważany za możliwego mediatora silnego swędzenia, pomocne jest zastosowanie kremu kapsaicyny. Jest również stosowany w leczeniu świądu guzkowego.
• Krioterapia ciekłym azotem lub CO2 jest uzasadniona w przypadku infiltracji ogniskowej. Ma działanie przeciwświądowe..
• Balsamy z kwasem trichlorooctowym (10-33%) lub podofiliną (2-10%) kilka razy, w zależności od czasu trwania skupienia, zmniejszają naciekanie i łagodzą swędzenie.
• Z powodzeniem można zastosować promieniowanie rentgenowskie super miękkimi promieniami, szczególnie w przypadku lichenizacji podobnej do guza.
• W niektórych przypadkach skuteczne jest miejscowe stosowanie 0,05% tretynoiny lub aromatycznego retinoidu.

Alternatywne i eksperymentalne zabiegi

• Alternatywnie zaleca się miejscową terapię PUVA 3 razy w tygodniu (3-5 J / cm2) w ilości 20 sesji.
• Bułgarscy dermatolodzy stali się pionierami w skutecznym leczeniu PCL za pomocą klimatoterapii na dużych wysokościach. Swędzenie zmniejsza się poprzez chłodzenie w warunkach pobytu na wysokości 2000 m npm Patologicznie zmieniona reaktywność organizmu jest regulowana do poziomu hiposensytyzacji. Korzystny wpływ alpejskiej klimatoterapii polega na czystości powietrza, nadmiernym promieniowaniu ultrafioletowym i niskim ciśnieniu O2, które stymulują aktywność hormonalną nadnerczy,
• Akupunktura pomaga również zmniejszyć swędzenie i może być zalecana jako terapia wspomagająca..
• Chłodne lub umiarkowanie chłodne kąpiele to kolejna powszechna metoda łagodzenia swędzenia..

Grzybica - sposoby infekcji, rodzaje, objawy, leczenie

Witryna zawiera informacje referencyjne wyłącznie w celach informacyjnych. Diagnoza i leczenie chorób powinny być przeprowadzane pod nadzorem specjalisty. Wszystkie leki mają przeciwwskazania. Wymagana konsultacja specjalistyczna!

Ścieżki infekcji

Zakażenie patogennymi grzybami Trichophyton występuje, gdy zdrowa osoba wejdzie w kontakt z pacjentem. Ponadto kontakt może odbywać się, na przykład, przez ubranie pacjenta z grzybicą, artykuły gospodarstwa domowego (szale, czapki, ręczniki, grzebienie, pościel itp.), Golenie lub cięcie za pomocą narzędzi, które nie zostały zdezynfekowane. Grzyb Microsporum może być przenoszony z człowieka na człowieka w taki sam sposób jak Trichophyton, a także z chorego zwierzęcia na człowieka poprzez bezpośredni kontakt. Najczęściej konie, bydło, myszy, lisy i inne cierpią na liszaj obrączkowy. Oprócz przeniesienia czynnika wywołującego infekcję na skórę zdrowej osoby, należy predysponować do rozwoju choroby, które obejmują:
1. Urazowe uszkodzenie integralności skóry.
2. Maceracja skóry.
3. Niska odporność.

W przypadku braku tych czynników predysponujących grzyb nie powoduje rozwoju choroby, ponieważ jest niszczony przez komórki odpornościowe lub zmywany z powierzchni nienaruszonej skóry podczas procedur higienicznych.

Rodzaje grzybicy

W zależności od obszaru skóry dotkniętego przez grzyby wyróżnia się następujące formy grzybicy:

• Grzybica stóp - na stopach;
• Grzybica unguium - na paznokciach dłoni i stóp;
• Grzybica skóry - skóra rąk, nóg i tułowia;
• Grzybica lub wyprysk marginesowy - pod pachami i na skórze fałd pachwinowych;
• Grzybica manuum - dłonie i dłonie;
• Grzybica Capitis - skóra głowy w skórze głowy;
• Grzybica barbae - skóra głowy i twarz;
• Grzybica twarzy lub grzyb twarzy - skóra twarzy.

Ta klasyfikacja używa łacińskich nazw części ciała, które zostały zainfekowane przez grzyby. Takie jednolite oznaczenie pozwala lekarzom zrozumieć, w którym miejscu na ciele ludzkim był grzybica.

Oprócz klasyfikacji infekcji w miejscu infekcji istnieje podział na formy kliniczne, w zależności od rodzaju kursu, głębokości zmiany i reakcji ludzkiego układu odpornościowego. Wyróżnia się następujące formy kliniczne grzybicy:
1. Powierzchowne (zmiana jest zlokalizowana na skórze głowy lub na gładkiej skórze).
2. Przewlekły.
3. Gwóźdź.
4. Infiltracyjny ropny (głęboki).

Powierzchowny grzybica jest najczęściej przenoszony na dzieci od chorych dorosłych, u których choroba nie została zidentyfikowana i wyleczona. Gdy jeden z pacjentów pojawia się w zespołach szkół lub przedszkoli, grzybica dziecka lub osoby dorosłej prowadzi do bardzo szybkiego rozprzestrzeniania się infekcji i epidemii. To samo dzieje się z członkami rodziny mieszkającymi na tym samym terytorium..

Jeśli powierzchowne liszaj obrączkowy nie został wyleczony w dzieciństwie, będzie powoli postępował do dojrzewania. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej większość chłopców leczy się z grzybicy, ale u dziewcząt infekcja może przybrać postać przewlekłą zwaną czarną kropką.

Wśród dorosłych przewlekły grzybica występuje tylko u kobiet, które miały powierzchowne zakażenie w dzieciństwie. Chronizacja grzybicy u kobiet występuje, gdy zaburzone jest mikrokrążenie, tarczyca i narządy płciowe (jajniki itp.) Nie działają prawidłowo, a także na tle niskiej odporności na infekcje i niedobór witamin.

Głęboka forma grzybicy jest wywoływana przez grzyby przenoszone ze zwierząt na ludzi. Grzyby te prowadzą do zapalenia mieszków włosowych, gdy się tam mnożą..

Objawy

Powierzchniowa skóra głowy porostów

Na głowie powstają ogniska przerzedzenia włosów o okrągłym kształcie, które mogą być pojedyncze lub wielokrotne. W miejscach przerzedzonych pasm włosów występuje łuszczenie się skóry, wiele małych białawych lub szarych łusek, które wyglądają jak łupież. Włosy w miejscu lokalizacji grzyba odrywają się w odległości 1-3 mm od powierzchni skóry, nabierając wyglądu krótko przyciętych. Ten wygląd włosów dał nazwę infekcji - grzybicy. W miejscu przerzedzenia włosów może wystąpić lekkie zaczerwienienie skóry, a na obwodzie ogniska mogą pojawić się małe pęcherze, które są pokryte żółtymi skórkami. Średnica ognisk może się znacznie różnić, od 3 do 7 lub więcej cm.

Zwykle powierzchownym porostom nie towarzyszy stan zapalny, więc osobie nie przeszkadza nic oprócz łagodnego swędzenia i nieprzyjemnego wyglądu estetycznego.

Powierzchowna grzybica na gładkiej skórze

Przewlekły grzybica

Przewlekły grzybica może być zlokalizowana na skórze głowy, paznokciach lub na gładkiej skórze. Na głowie zmiany są zlokalizowane w przeważającej części na skroniach i tylnej części głowy. Ostrość jest niewielka (nie więcej niż 0,5 cm) gładka blizna, podobna do zanikowej, która złuszcza się trochę, ale nie ma oznak reakcji zapalnej. W miejscu tego skupienia włosy odrywają się od samego korzenia, tworząc plamę zwaną czarną kropką.

Przewlekły grzybica na gładkiej skórze najczęściej lokalizuje się na pośladkach, biodrach, na zgięciach stawów kolanowych i łokciowych lub na dłoniach. W tym przypadku zmiana wygląda jak niebieskawa lub różowawa plama o dość dużym rozmiarze z rozmytym konturem. Powierzchnia plamki jest umiarkowanie łuszcząca się.

Zazwyczaj ogniska przewlekłego grzybicy charakteryzują się jedynie łagodnym swędzeniem, inne subiektywne objawy są nieobecne. Paznokcie dotknięte porostami stają się matowe, mętne, szare, zewnętrzna krawędź staje się karbowana i łatwa do malowania. Gwóźdź może nagle stać się bardzo gruby lub, przeciwnie, cienki.

Grzybica głęboka (naciekowa ropna)

Głębokie (naciekające ropne) liszaj obrączkowy na skórze głowy charakteryzuje się rozwojem dużych blaszek o średnicy 6-8 cm na skórze, pomalowanych na jasnoczerwony kolor, o bulwiastej powierzchni i podobnych do formacji nowotworowych. Płytki wznoszą się wysoko nad powierzchnią skóry. Te formacje są połączone z wieloma zapalonymi ropnymi mieszkami włosowymi z obrzękowymi skórkami pod nimi. Takie płytki są niezwykle bolesne. Ropne treści są wydzielane z ust mieszków włosowych na ich powierzchni. Po pewnym czasie środkowa część formacji pokrywa się strupami o luźnej strukturze, pomalowanej na brudny brązowy kolor. Często tak głębokiemu grzybicy towarzyszą obrzęknięte węzły chłonne, które są również bolesne przy dotykaniu. Często może wystąpić złe samopoczucie, wysypka alergiczna lub gorączka. Całkowity czas trwania procesu infekcji wynosi od 2 do 3 miesięcy. U kobiet głęboki porost jest zlokalizowany tylko na skórze głowy, a u mężczyzn może wpływać na skórę twarzy na brodzie i wąsach.

Diagnostyka

Rozpoznanie grzybicy ustala się zgodnie z wynikami badania lekarskiego i potwierdza to bakterioskopowe badanie zdrapywania ze zmiany. Do skrobania pobierane są płatki i konopie włosów, które są badane pod mikroskopem pod kątem obecności w nich grzyba. Zwykle zarodniki i grzybnia grzybów znajdują się w górnych warstwach skóry, co jest potwierdzeniem diagnozy postawionej przez lekarza na podstawie badania.

Powierzchniową grzybicę na skórze głowy należy odróżnić od okrągłego łysienia i fawusa, a na gładkiej skórze od łuszczycy i egzemy.

Przewlekły grzybica różni się następującymi patologiami:

Leczenie

Ogólne zasady terapii

Do leczenia wszystkich form grzybicy stosuje się doustnie leki przeciwgrzybicze (w postaci tabletek), które są łączone z terapią miejscową. Następujące leki są skuteczne w leczeniu grzybicy:

• Mykokonazol;
• Klotrimazol;
• Ketokonazol;
• Mykoseptyna;
• Preparaty z substancją czynną terbinafiną (na przykład Lamisil, Terbifin, Terbizil itp.).

Grzyb stóp najlepiej leczyć za pomocą klotrimazolu lub ketokonazolu w środku, w razie potrzeby siarczek selenu stosuje się zewnętrznie. Grzybica na gładkiej skórze jest dobrze utwardzona preparatami z terbinafiną i tolnaftatem. Na zewnątrz, jako leczenie miejscowe, najczęściej używaj 5% alkoholowego roztworu jodu.

Po ustąpieniu objawów i normalizacji struktury skóry i włosów przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych jest kontynuowane przez kolejny tydzień, aby uniknąć nawrotu zakażenia.

Leczenie powierzchownej grzybicy

Przed rozpoczęciem terapii włosy na głowie i ciele są ogolone. Podczas całego cyklu leczenia golenie włosów na głowie i ciele odbywa się z częstotliwością raz w tygodniu.

Leczenie ogólne Leczenie zmian grzybiczych skóry głowy i gładkiej obejmuje przyjmowanie gryzeofulwiny. Dawkowanie gryzeofulwiny oblicza się na podstawie masy ciała osoby - 15 mg na 1 kilogram masy na dobę. Zatem dla osoby o masie 70 kg wymagana ilość gryzeofulwiny wynosi 70 * 15 mg = 1050 mg. Otrzymaną ilość leku potrzebną do leczenia grzyba dzieli się na trzy i przyjmuje odpowiednio trzy razy dziennie. Oznacza to, że osoba ważąca 70 kg musi otrzymywać 1050 mg gryzeofulwiny dziennie - oznacza to, że powinien przyjmować lek w dawce 350 mg (1050/3 = 350) trzy razy dziennie. Gryzeofulwina jest przyjmowana codziennie przez 15 do 25 dni, raz w tygodniu za pomocą analizy bakterioskopowej na obecność grzybów w skrobaniu. Gdy grzyb przestanie znajdować się w skrobakach, konieczne jest kontynuowanie przyjmowania gryzeofulwiny co drugi dzień, w tej samej dawce, przez kolejne 2 tygodnie.

Leczenie miejscowe Oprócz przyjmowania gryzeofulwiny do środka, w leczeniu grzybicy konieczne jest miejscowe leczenie zmian. Aby to zrobić, rano zmiany leczy się 3-5% roztworem jodu w alkoholu. Wieczorem, przed snem, zmiany leczy się za pomocą siarkowo-salicylowego lub 3% czystego kwasu salicylowego, 10% wytrąconej siarki lub maści ze smoły siarkowej. Maść ze smoły siarkowej można przygotować niezależnie - w tym celu 5% lub 10% siarki lub smoły przyjmuje się w równych ilościach na tej samej ilości bazy maści (na przykład wazelinę lub lanolinę). Na przykład pobiera się 10 g siarki, 10 g smoły i 10 g bazy maści, wszystko dokładnie miesza się i nakłada na dotknięty obszar.

Jeśli gryzeofulwina nie może być używana z jakiegokolwiek powodu, są zadowoleni z miejscowego leczenia. Aby to zrobić, najpierw usuń włosy z dotkniętego obszaru za pomocą 4% plastra epiliny. Jeśli nie można zastosować plastra epilinowego, uciekają się do usunięcia włosów za pomocą promieni rentgenowskich przed leczeniem powierzchownych porostów. Przed napromieniowaniem należy krótko przyciąć włosy (nie dłużej niż 2 cm) lub ogolić je na łysy. Wszystkie skórki są usuwane opatrunkami olejowymi, wrzody są suszone. Następnie dorośli otrzymują natychmiast całą dawkę depilacji rentgenowskiej - 400 g z napromieniowaniem czterema polami, a dla dzieci dzieli się na 2, 3 lub 4 równe części, na przykład 100 g + 100 g + 100 g + 100 g lub 100 g + 150 g + 150 g. U dzieci napromienianie przeprowadza się jedno, dwa lub trzy pola na raz. Frakcyjne napromienianie przeprowadza się w leczeniu obszaru wzrostu wąsów i brody u mężczyzn. Włosy wypadają po 2–3 tygodniach od depilacji promieniami rentgenowskimi, a resztki usuwa się ręcznie za pomocą specjalnych pincet.

Po utracie włosów w wyniku naświetlania promieniami rentgenowskimi lub zastosowania plastra epilinowego wykonuje się leczenie miejscowe. Rano dotkniętą skórę leczy się 2% roztworem jodu, a wieczorami stosuje się 3% maści salicylowej, 10% siarkowej, 10-15% maści smołowej lub maści Wilkinsona przez 2 do 3 tygodni. Następnie przez kolejny miesiąc na skórę codziennie leczy się tylko 2% roztworem jodu.

Po zakończeniu kuracji grzybicy konieczne jest przeprowadzenie bakterioskopowej analizy skrobania z powierzchni skóry w obszarze lokalizacji wcześniejszych miejsc zmian. Zeskrobuje się trzy razy - bezpośrednio po zabiegu, po 7 dniach i po 2 do 3 miesiącach. Jeśli wszystkie trzy analizy są negatywne, grzybica jest wyleczona. Jeśli analiza jest pozytywna, będziesz musiał przejść kolejny cykl terapii.

Leczenie przewlekłego grzybicy

Leczenie przewlekłego grzybicy polega na stosowaniu przeciwgrzybiczego leku gryzeofulwiny w środku, leczeniu miejscowym i przyjmowaniu leków niszczących czynniki predysponujące:

• witaminy;
• immunomodulatory;
• środki poprawiające mikrokrążenie i wzmacniające naczynia krwionośne;
• hormony itp.).

Dawkowanie gryzeofulwiny i czas trwania leczenia są podobne do tych dla powierzchownych grzybicy. Terapia miejscowa jest również identyczna jak w przypadku porostów powierzchownych (poranne stosowanie 5% roztworu jodu i wieczorne leczenie zmian za pomocą maści siarkowo-salicylowych i smoły siarkowej). Zwykle przewlekły grzybica jest dobrze leczona, ale czasami zdarzają się nawroty, gdy konieczne jest ponowne poddanie się leczeniu przeciwgrzybiczemu..

W przewlekłym grzybicy często wpływa to na paznokcie, które należy usunąć i zastosować miejscowe leczenie na łożysku paznokcia. Leczenie przewlekłego porostu na paznokciach odbywa się metodą oderwania, metodą arabską lub andryjską.

Metoda odrywania paznokci polega na nakładaniu opatrunków z mlekiem salicylowym lub maścią benzoesową. Maści nakłada się na paznokieć dwukrotnie i za każdym razem pozostawia na 2 dni. Następnie na płytkę paznokcia nakłada się 5% salicylową wazelinę na dwa dni. Następnie całą płytkę paznokcia, która stała się miękka, zeskrobuje się skalpelem. Jeśli usunięcie całego paznokcia nie było możliwe, należy powtórzyć procedurę nakładania maści i wazeliny, a po zakończeniu zmiękczoną warstwę płytki paznokcia ponownie zeskrobuje się. Usuwanie rogowych złogów na łożysku paznokcia, które są odsłonięte po usunięciu paznokcia. Następnie wolne łóżko traktuje się roztworem jodu przez 7-10 dni, w rosnącym stężeniu: 5% - 10% - 50%. Po zabiegu zrób sobie przerwę na 2–3 dni i ponownie przeprowadź terapię. Takie kursy leczenia grzybów paznokci należy przeprowadzić trzy razy.

Metoda arabska polega na stosowaniu maści składającej się z równej ilości jodku potasu i lanoliny, którą nakłada się na płytkę paznokcia w celu jej zmiękczenia, przez 10 dni. Następnie usuwa się miękki paznokieć, a łożysko paznokcia traktuje się arabską maścią codziennie przez trzy dni, do których dodaje się 2% roztwór jodu. Maść można nakładać na łożysko paznokcia kilka razy dziennie..
Metoda Andriasyana polega na usunięciu paznokcia za pomocą onycholizyny, która zawiera 15% siarczku baru w talku przemysłowym. Narzędzie wymaga dokładności podczas pracy z nim. Onycholizynę rozcieńcza się wodą do uzyskania jednorodnej zawiesiny i nakłada na płytkę paznokcia. Następnie w odstępie 2–3 minut woda z pipety oka kapie na miazgę, upewniając się, że kompozycja nie dostanie się na skórę palca. Po pół godzinie onycholizynę zmywa się wodą, a miękką warstwę paznokcia szybko usuwa się skalpelem. Takie stosowanie onycholizyny ze skrobaniem zmiękczonej części paznokcia odbywa się do całkowitego usunięcia płytki paznokcia. Na opuszczone złoże nakłada się maść składającą się z 14% rezorcyny, kwasu salicylowego lub benzoesowego i wazeliny. Opatrunek z gazy nakłada się na maść, która jest pokryta papierem i watą i pozostawiona na 2 dni. W sumie na przebieg leczenia należy nałożyć 3 opatrunki z rzędu, zamieniając jeden na drugi. Za każdym razem po zdjęciu opatrunku usuwa się napalone łuski, a łóżko traktuje się 5% roztworem jodu. Po usunięciu trzeciego opatrunku na łożysko paznokci nakłada się 5% salicylową wazelinę na 3 dni. Konieczne jest poddanie się dwóm cyklom leczenia opatrunkami maściowymi i salicylową wazeliną, aby wyeliminować grzybicę paznokci.

Usunięcie paznokcia można wykonać zarówno chirurgicznie, jak i przy użyciu gorącej kąpieli sodowej. Aby to zrobić, przygotuj kąpiel z roztworem 2 łyżeczek sody w 200 ml wody, w którą zanurza się usuwany gwóźdź. Gdy paznokieć jest odparowany i zmiękczony, jest ostrożnie zeskrobywany skalpelem. Po usunięciu paznokci na łóżko nakłada się maść salicylowo-mleczną, 20% maść pirogeniczną, leczoną roztworem jodu w rosnących stężeniach 5–10–50%.

Zabiegi na głęboką grzybicę

Leczenie grzybicy głębokiej obejmuje również stosowanie gryzeofulwiny w środku i terapię lokalną. Gryzeofulwina przyjmuje się w ilości 15 mg na 1 kg dziennie. Obliczona dzienna dawka jest podzielona na trzy dawki dziennie. Czas trwania leczenia gryzeofulwiną wynosi od 1 do 1,5 miesiąca.

Lokalne leczenie głębokich porostów jest trudniejsze niż powierzchowne lub przewlekłe. W okresie ostrego zapalenia balsamy z płytkami Burov, 2% kwasu borowego, 0,25% azotanu srebra lub 10% wodnego ichtiolu nakłada się na płytki. Po wyeliminowaniu procesu zapalnego na dotknięte obszary nakłada się maść siarkową, siarkowo-salicylową lub Wilkinsona. Zasadniczo całkowite wyleczenie następuje po 1 do 1,5 miesiąca terapii.

Grzybica (microsporia): diagnoza, leczenie - wideo

Higiena i zasady postępowania w leczeniu grzybicy

Tabletki gryzeofulwiny należy spożywać z produktami zawierającymi tłuszcze w celu jak najpełniejszego wchłaniania leku. Dlatego pij gryzeofulwinę z mlekiem lub dżemem z lodami.

Podczas lokalizacji deprywacji skóry głowy po depilacji należy ją codziennie myć smołą lub innym mydłem przeciwgrzybiczym. Możesz myć włosy balsamami i szamponami o zawartości selenu siarkowego w stężeniu co najmniej 2,5%. Selen ma zdolność niszczenia zarodników grzybów i pomaga przyspieszyć regenerację. Jednak fundusze z selenem można wykorzystać tylko w przypadku braku ropni i skórki. W ciężkich przypadkach porosty należy myć szamponem z selenem codziennie, w łagodnej formie, wystarczy dwa do trzech razy w tygodniu. Wszyscy członkowie rodziny mieszkający w tym samym obszarze z pacjentem z grzybicą mogą również umyć włosy szamponem z selenem, aby zapobiec infekcji grzybiczej.

Osobno ułóż wszystkie rzeczy osobiste pacjenta z grzybicą - grzebienie, przegrzebki, ręczniki, czapki, pościel itp. Zachowaj szczególną ostrożność, aby dzieci nie chwytały potencjalnie zakaźnych przedmiotów. Nie pozwalaj innym członkom rodziny na zabawę i bliski kontakt z chorym grzybicą.

Nie rysuj zmian, nawet jeśli naprawdę chcesz - rozproszyć się, wykonując zadania wymagające dużej koncentracji uwagi. Jeśli dziecko jest chore, to odwróć jego uwagę grą. Niestety nic nie można zrobić w nocy podczas snu, aby zapobiec zarysowaniu dotkniętej powierzchni. Dlatego podczas snu noś rękawice ochronne na dłoniach, aby nie uszkodzić skóry paznokciami podczas drapania.

Jeśli grzybica zostanie znaleziona u jednego z członków rodziny, najlepiej przekazać badanie pacjentowi mieszkającemu na tym samym terytorium z pacjentem.

W leczeniu grzybicy na gładkiej skórze możesz, oprócz przepisanych przez lekarza, maści z mikonazolem lub klotrimazolem (na przykład Mikatin, Lotrimin itp.). Te maści mogą złagodzić subiektywny stan..

Nie należy stosować maści ze składnikami hormonalnymi, takimi jak kortyzon. Hormon nie przyspieszy leczenia, ale może wyrządzić krzywdę. Hormony łagodzą stany zapalne, w wyniku których po nałożeniu maści z ich zawartością zaczerwienienie znika na skórze, co ludzie uważają za pomyślne wyleczenie i zniknięcie oznak infekcji. Ale leczenie należy kontynuować, ponieważ jeśli rzucisz go, to po pewnym czasie nastąpi nawrót grzybicy.

Leczenie należy przeprowadzać, dopóki w skrobaniu nie będzie grzyba, a objawy infekcji na skórze całkowicie znikną. Oznaką powrotu do zdrowia jest spłaszczenie wysypki i wysuszenie ropni, jeśli występują. W takim przypadku skóra może się zamknąć łuskami i zacząć silnie się odklejać. Całkowite wyleczenie można zdefiniować w następujący sposób - zamknij oczy i przesuń palcem po miejscu, w którym znajdowała się zmiana. Jeśli skóra jest płaska i nie różni się od otaczających tkanek dotykiem - możemy założyć, że grzybica jest pokonana.

Podczas leczenia dziecko lub dorosły może iść do szkoły i do pracy. Należy uważnie przestrzegać higieny i nie dopuścić, aby koledzy i koledzy dziecka dotknęli zmiany. Nie przekazuj zdrowych ludzi szczotkom, ubraniom, butom i innym przedmiotom osobistym, ponieważ mogą być zaraźliwe..

Ringworm Ringworm - zdjęcie

Powierzchniowa skóra głowy porostów

Grzybica na gładkiej skórze

Autor: Nasedkina A.K. Specjalista ds. Badań biomedycznych.

Gatunek pozbawiający osobę. Zdjęcia, opisy, objawy i leczenie

Liszaj to grupa chorób dermatologicznych o etiologii zakaźnej. Główną cechą patologii jest różnorodność wysypek skórnych. Wstępne określenie rodzaju choroby jest możliwe dzięki rodzajowi wysypki i charakterystycznym dodatkowym objawom. Niektóre zakaźne gatunki porostów mogą być przenoszone nie tylko od osoby do osoby, ale także od zwierzęcia do osoby.

Charakter choroby

Liszaj jest chorobą zakaźną, która rozwija się w wyniku kontaktu z patogenem i aktywacji jego aktywności.

Czynnikami sprawczymi rozwoju porostów są:

• wirusy (opryszczka);
• grzyby (zooantrofilowe, antropofilne, geofilowe).

Istnieją również rodzaje pozbawienia rozwoju, które nie są zdefiniowane. Przyczyną infekcji może być zarówno kontakt z nosicielem infekcji porostowej (osoba lub zwierzę), jak i użycie przedmiotów, których pacjent użył lub dotknął. Niektóre rodzaje grzybów znajdują się w glebie i dostają się na skórę podczas pracy z ziemią bez rękawiczek..

Choroba nie zawsze rozwija się natychmiast po zakażeniu (niektóre patogeny mogą znajdować się na skórze osoby od urodzenia i mogą nie znajdować się w fazie aktywnej), częściej ze zmniejszeniem funkcji ochronnej układu odpornościowego.

Zmniejszenie odporności może wystąpić z powodu:

• ciężka choroba zakaźna;
• częste przeziębienia;
• zaostrzenie reakcji alergicznej;
• obecność przewlekłych lub autoimmunologicznych patologii;
• choroby układu hormonalnego;
• naruszenie przewodu pokarmowego;
• przedłużone stosowanie antybiotyków i innych agresywnych leków;
• irracjonalnie dobrany i nadmierny wysiłek fizyczny;
• obecność komórek rakowych lub zakażenie HIV;
• brak witamin z powodu niedożywienia.

Rozwój porostów może być również spowodowany czynnikami prowokującymi:

• genetyczne predyspozycje;
• nieprzestrzeganie higieny osobistej;
• przeciążenie emocjonalne i nerwowe;
• naruszenie potu i gruczołów łojowych (z nadmiarem tajemnic);
• częsta i długotrwała ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe (opalanie, odwiedzanie solarium).

Najczęściej dzieci są zarażone, ponieważ nie otrzymały jeszcze odporności i osób starszych (ich układ odpornościowy jest już bardzo wyczerpany).

Pierwsze objawy

Możliwe jest rozpoznanie porażki skóry na podstawie głównych objawów patologii:

• obecność wysypki na skórze o różnorodnej naturze z wyraźnymi granicami (pęcherzyki, łuszczące się plamy, grudki);
• zwiększona suchość naskórka. Towarzyszy mu łuszczenie i swędzenie;
• pogorszenie ogólnego samopoczucia na początkowym etapie nie jest obserwowane.

Patologia na początkowym etapie jest łatwiejsza do wyleczenia lub zatrzymania, a także zmniejsza się ryzyko powikłań. Tylko dermatolog może potwierdzić lub odrzucić porost, a także przepisać odpowiednie leczenie.

Opis odmian porostów u ludzi

Odmiany porostów u ludzi są podzielone według rodzaju patogenu (grzybowego, wirusowego i o nieokreślonym charakterze) i formy przebiegu choroby. Każdy rodzaj infekcji charakteryzuje się charakterystycznymi objawami i nasileniem przebiegu choroby. Leczenie można przepisać dopiero po postawieniu diagnozy, ponieważ ważne jest określenie rodzaju patogenu w celu wyboru odpowiednich leków.

Fiolet różowy lub porostowy

Pozbądź się Gibera nie jest zaraźliwy. Rozwija się z powodu częstej hipotermii lub stresu po chorobach zakaźnych. Odnosi się do porostów niewiadomego pochodzenia.

Gatunek pozbawiający osobę dużej. Najczęstszym z nich jest różowy..

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Różowa wysypka ma wyraźne granice, otoczona brzegiem czerwonego koloru. Podczas wysypki występuje łagodne swędzenie..
Lokalizacje wysypki	Plamy znajdują się na tułowiu, ramionach i fałdach skóry..
Funkcje wycieków	Liszaj rozwija się stopniowo. Początkowo na skórze powstaje łuskowata różowa plama (o średnicy 4-5 cm) z czerwoną obwódką, możliwe są również wzrosty wskaźników temperatury, wzrost węzłów chłonnych szyjnych i szybkie zmęczenie. Po 14 dniach pojawia się wysypka skórna w postaci różowych plam, które stopniowo zwiększają średnicę do 2 cm, a po 2-10 dniach plamy zmieniają kolor na żółty, pokrywają się łuskami i stopniowo znikają. Czasami choroba może wpływać na skórę przez miesiące przy stałym pojawianiu się nowych plam..
Kto jest podatny na infekcje?	Częściej u nastolatków i kobiet.

Po wyzdrowieniu powstaje odporność na patogen. Ponowne zakażenie jest mało prawdopodobne.

Półpasiec

Choroba jest wywoływana przez wirusa opryszczki i jest zaraźliwa. Dla osób, które nie są odporne na ospę wietrzną, półpasiec powoduje rozwój ospy wietrznej. Zakażenie następuje przez kontakt z nosicielem wirusa lub rozwija się niezależnie u osób, które miały ospę wietrzną, w obecności silnego obniżenia odporności.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wysypkom towarzyszy nie do zniesienia swędzenie, gorączka do 39 stopni i objaw bólu, ponieważ wpływają na zakończenia nerwowe. Charakter wysypki jest podobny do wysypki z ospą wietrzną.
Lokalizacje wysypki	Wysypki są zlokalizowane głównie w okolicy żeber i dalej wzdłuż nerwów międzyżebrowych. Czasami wysypka wpływa na oczy, co jest niebezpieczne z powodu pogorszenia widzenia, dopóki nie zostanie całkowicie utracone.
Funkcje wycieków	Po infekcji pacjent ma gorączkę, ból głowy i swędzenie rozwijają się w miejscu przyszłych wysypek. Po 4 dniach pojawia się wysypka charakterystyczna dla ospy wietrznej (początkowo pojawiają się różowe plamki, następnie tworzą się na nich bąbelki z płynem, które stopniowo się otwierają i wysychają).
Kto jest podatny na infekcje?	Choroba wpływa na skórę u osób w każdym wieku..

Czas trwania choroby wynosi średnio 20 dni od początku wysypki. Liszaj można wyleczyć z całkowitym powrotem do zdrowia. Nawrót choroby rozwija się rzadko, tylko z przewlekłym spadkiem ochronnej odpowiedzi układu odpornościowego (HIV, patologie onkologiczne).

Grzybica lub włośnica, mikrosporia

Tego rodzaju porosty rozwijają się po kontakcie ze skórą (w tym skórą głowy) patogenów grzybiczych. Zarażeni ludzie i zwierzęta mogą być nosicielami..

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wypadanie włosów i tworzenie się łysych plam na skórze głowy (także na brodzie i wąsach u mężczyzn). Występuje silne swędzenie, w wyniku drapania możliwe jest ropienie formacji.
Lokalizacje wysypki	Wysypki można zlokalizować na dowolnej części naskórka (twarz, głowa, tułów), a nawet na płytkach paznokci.
Funkcje wycieków	Powstają plamy o średnicy do 10 cm, wysypka złuszcza się, tworząc szaro-białe łuski. Na krawędziach plam mogą tworzyć się bąbelki z płynem, które po otwarciu tworzą żółtą skórkę.
Kto jest podatny na infekcje?	Porosty mogą dotyczyć osób w każdym wieku. Dzieci w wieku poniżej 8 lat częściej zarażają się (z powodu osłabionej odporności i częstego kontaktu ze zwierzętami).

Dzięki terminowej terapii choroby można całkowicie wyleczyć. W stanie zaniedbania lub przy braku leczenia porosty stają się przewlekłe.

Pityriasis versicolor versicolor

Liszaj ma charakter grzybowy. Rozwija się w wyniku nierównowagi hormonalnej lub długotrwałej ekspozycji na słońce lub w dusznym pomieszczeniu (pod warunkiem obecności grzyba w stanie „spania” na naskórku). Zakażenie jest możliwe w niezwykle rzadkich przypadkach, tylko przy silnie osłabionej odporności.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Miejsca mogą łączyć się w jedno duże miejsce. Kolor wysypki zależy od intensywności promieni ultrafioletowych (od różowego do brązowego).
Lokalizacje wysypki	Miejsca na porosty są zlokalizowane głównie na tułowiu i ramionach.
Funkcje wycieków	Plamy pokrywają skórę bez obecności charakterystycznych dodatkowych objawów. Czasami możliwe są małe łuszczenie i swędzenie..
Kto jest podatny na infekcje?	Choroba często dotyka skóry nastolatków, ponieważ w tym okresie następuje hormonalna restrukturyzacja organizmu.

Predyspozycje do wielokolorowych porostów przenoszone są wzdłuż linii dziedzicznej. Choroba jest przewlekła (całkowite wyleczenie nie jest możliwe). Terapia patologii ma na celu wyeliminowanie objawów.

Liszaj płaski

Czynnik sprawczy rozwoju porostów nie jest w pełni zrozumiały.

Przyczyną rozwoju patologii są:

• predyspozycje do alergii;
• częsty stres;
• dziedziczny.

Choroba nie jest zaraźliwa.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wysypka ma brązowy lub czerwono-cyjanotyczny odcień. Powierzchnia plam jest błyszcząca. Występuje silne swędzenie. Kiedy płytki paznokcia są uszkodzone, tworzą się na nich paski, a następnie paznokieć staje się mętny i kruszy się.
Lokalizacje wysypki	Wysypka wpływa na błony śluzowe, skórę i płytki paznokciowe.
Funkcje wycieków	Wysypki są nie tylko swędzące, ale także bolesne po dotknięciu. Plamy mogą mieć wiele cech (płaski pierścieniowy, brodawkowaty, wrzodziejący) i szybko wpływać na całą skórę, błony śluzowe i paznokcie.
Kto jest podatny na infekcje?	Częściej u kobiet z przewlekłymi patologiami przewodu pokarmowego.

W łagodnych postaciach liszaj przechodzi sam, bez stosowania leków. W ciężkich postaciach wymagane jest używanie narkotyków. Możliwy nawrót choroby.

Moczenie versicolor lub wyprysk

Gatunki porostów u ludzi są podzielone według rodzaju infekcji. Egzema jest przypisywana z tej grupy dermatologicznej, ponieważ choroba może mieć postać grzybową, wirusową lub bakteryjną. Choroba nie jest zakaźna i rozwija się z silnym osłabieniem układu odpornościowego, obecnością otwartych ran i częstym stresem..

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wysypka znajduje się symetrycznie na skórze. Wysypce towarzyszy silne swędzenie, szczególnie po zabiegach wodnych i wieczorem.
Lokalizacje wysypki	Plamy mogą wpływać na całą skórę (w tym skórę głowy). Najczęściej lokalizowany na twarzy i rękach.
Funkcje wycieków	Początkowo czerwone plamy obrzękowe bez wyraźnych granic pokrywają skórę. Następnie tworzą się na nich bąbelki z płynną zawartością. Po otwarciu bąbelków płyn „wychodzi”, tworząc skorupy.
Kto jest podatny na infekcje?	Choroba częściej dotyka osoby z zaburzeniami przewodu pokarmowego.

Choroba ma postać przewlekłą i dziedziczną predyspozycję. Terapia ma na celu powstrzymanie objawów patologii.

Łuskowaty porost lub łuszczyca

Czynnik sprawczy łuszczycy nie był badany. Choroba ma dziedziczne predyspozycje i rozwija się w wyniku nierównowagi hormonalnej lub obniżonej odporności. Ma charakter niezakaźny.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wysypka w postaci zaokrąglonych łuszczących się guzków o jasnoczerwonym kolorze. Miejsca mają tendencję do zarastania i łączenia w duże miejsce. Wysypki z silnym swędzeniem.
Lokalizacje wysypki	Wysypka jest zlokalizowana głównie na zgięciu kończyn, dolnej części pleców i okolicy pośladkowej. Ale może również wpływać na skórę głowy, dłoni i paznokci..
Funkcje wycieków	Początkowo tworzą się małe plamki, które szybko rosną i łączą się. Wysypka ustępuje od środka, podczas gdy wysypka tworzy rodzaj girlandy plam. Bolesne pęknięcia tworzą się na formacjach z powodu zarysowania..
Kto jest podatny na infekcje?	Liszaj częściej dotyka osoby o cienkiej i suchej skórze..

To przewlekła choroba. Przyjmowanie leków pozwala zatrzymać chorobę na długi czas.

Piedra lub węzłowy porost

Liszaj ma charakter grzybowy, infekcja jest możliwa przy użyciu zainfekowanych obiektów (grzebienie, ręczniki, czapki).

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Na zewnątrz włosy wyglądają na wyczerpane, mają białe formacje, występuje swędzenie. Podczas zginania uszkodzonych włosów dochodzi do chrupnięcia (powstającego w wyniku zniszczenia kolonii grzybów). Kruchość i wypadanie włosów dla porostów Piedra nie są charakterystyczne.
Lokalizacje wysypki	Grzyb wpływa na włosy.
Funkcje wycieków	Na włosach tworzą się białe guzki, które sklejają włosy w wiązki. Pod wpływem infekcji grzybiczej struktura włosów ulega zniszczeniu.
Kto jest podatny na infekcje?	Liszaj występuje częściej u osób żyjących w gorącym klimacie..

Choroba ma charakter przewlekły w leczeniu lekami. Podczas golenia włosów możliwe jest całkowite wyleczenie.

Światło słoneczne

Czynnikiem sprawczym porostów jest infekcja grzybicza, która aktywuje się w upalne i słoneczne dni. Zakażenie jest możliwe w niezwykle rzadkich przypadkach. Z poważnym osłabieniem odporności.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Wysypki swędzą pod wpływem promieni ultrafioletowych. Plamy nie wystają ponad główną powierzchnię, możliwe jest lekkie łuszczenie. Brązowy do białego.
Lokalizacje wysypki	Wysypka jest zlokalizowana na tułowiu i szyi.
Funkcje wycieków	Plamy podczas rozwoju choroby mogą zmieniać kolor na ciemniejszy, zwiększać rozmiar i łączyć się w duże miejsce.
Kto jest podatny na infekcje?	Liszaj częściej dotyka osoby poniżej 30. roku życia.

Liszaj można leczyć zarówno lekami, jak i środkami ludowymi. W przypadku braku terapii choroba staje się przewlekła.

Porost rurowy

Liszaj ma charakter grzybowy. Rozwija się w obecności czynników prowokujących (obniżona odporność, hipotermia lub przegrzanie organizmu) i infekcji grzybiczej na skórze. Prawdopodobieństwo zakażenia pacjenta jest bardzo niskie.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Plamy od czerwonego do ciała. W miejscu wysypki może występować łagodne swędzenie i pieczenie..
Lokalizacje wysypki	Wysypki często wpływają na okolice pleców i brzucha.
Funkcje wycieków	Z biegiem choroby plamy mogą zmieniać kolor i łączyć się w jedno miejsce. Nieleczone wysypki mogą obejmować całą skórę.
Kto jest podatny na infekcje?	Liszaj częściej dotyka osoby w wieku poniżej 30 lat. Zwłaszcza miłośnicy łóżek do opalania i opalania.

Choroba ma charakter przewlekły, ale objawy reagują na leki..

Azbest versicolor

Porost azbestu jest zakaźny (przenoszony przez kontakt lub przedmioty osobiste). Uszkodzenie skóry jest możliwe przy zmniejszonej odporności i obecności otwartych obrażeń. Czynnik sprawczy choroby nie został zainstalowany.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Linia włosów wygląda na wyczerpaną, możliwe jest tworzenie łysych łat. Na skórze powstają zaczerwienienia ze srebrnymi łuskami, możliwy jest obrzęk. Występuje silne swędzenie.
Lokalizacje wysypki	Wpływa głównie na skórę głowy, ale może rozprzestrzeniać się na gładką skórę.
Funkcje wycieków	Skóra pokryta jest plamami z łusek. W zaawansowanych formach patologia przechodzi w egzemę z powstawaniem ran płaczących.
Kto jest podatny na infekcje?	Choroba może dotknąć ludzi w każdym wieku. Kobieta jest bardziej podatna na infekcje.

Patologia ma postać przewlekłą. Stosowanie leków pozwala zatrzymać chorobę na długi czas.

Liszaj kota

Liszaj ma charakter grzybowy. Jest przenoszony przez kontakt z nosicielem patogenu (człowieka lub zwierzęcia, najczęściej od kotów) i przez przedmioty.

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Na skórze tworzą się szorstkie lub okrągłe lub owalne płytki z mętną zawartością. Przy uszkodzeniu skóry głowy możliwy jest rozwój łysienia. Występuje silne swędzenie, łuszczenie i gorączka.
Lokalizacje wysypki	Wpływa na każdą część skóry, w tym na głowę.
Funkcje wycieków	Początkowo na skórze powstaje koło z czerwoną ramką. W trakcie choroby i czesania obwód zwiększa się. Stopniowo wokół okręgu może tworzyć się nowa granica. To tworzy okrąg w kole.
Kto jest podatny na infekcje?	Częściej choroba rozwija się u dzieci w wieku od 3 do 8 lat. Występuje również u dorosłych..

Porost jest podatny na leczenie medyczne z terminową diagnozą. W zaawansowanych stadiach może stać się przewlekły.

Prosta deprywacja twarzy lub sucha streptoderma

Liszaj rozwija się z powodu aktywności infekcji paciorkowcami. Choroba atakuje skórę u osób z obniżoną odpornością, otwartymi obrażeniami na skórze i dziedziczną predyspozycją. Nie ma ryzyka zakażenia od chorego. Ta choroba jest jedną z wielu paciorkowców..

Pozbawienie kluczowych cech	Krótki opis
Kluczowe i wyróżniające cechy	Charakteryzuje się tworzeniem plam na naskórku, których kolor jest jaśniejszy niż koloryt skóry. Dodatkowymi objawami są łagodne swędzenie po zabiegach wodnych.
Lokalizacje wysypki	Plamy wpływają na twarz, łokcie i kolana.
Funkcje wycieków	Plamy stopniowo powiększają się wraz z rozwojem choroby.
Kto jest podatny na infekcje?	Chłopcy poniżej 16 roku życia są bardziej podatni na tę chorobę..

W łagodnej postaci leki nie są wymagane. Choroba znika sama. Dzięki zaawansowanym formom eliminacja patologii jest możliwa przy użyciu leków.

Komplikacje i konsekwencje u dorosłych, dzieci w ciąży

Pozbądź się w zaniedbanej formie lub jeśli pacjent zignoruje leczenie, niebezpieczne jest wystąpienie wielu powikłań:

U dorosłych	U dzieci	W ciąży
Wtórne zakażenie w obecności otwartych ran po czesaniu wysypki.
Przejście choroby do postaci przewlekłej z regularnymi zaostrzeniami.
Tworzenie się blizn i blizn w miejscu wysypki.
Wypadanie włosów. Z uszkodzeniem skóry głowy.
Osłabiona odporność.
Klęska zakończeń nerwowych.
Naruszenie aktywności narządów wewnętrznych i układów, wraz z przenikaniem infekcji do układu krążenia.
Upośledzenie wzroku i słuchu w przypadku wysypki w oczach i uszach.
Pogorszenie stanu skóry.	Kiedy łysiny nie mogą być pokryte nową „roślinnością”.	Naruszenie płodu, wraz z przenikaniem infekcji do układu krążenia.
	Spontaniczne oddawanie moczu (z uszkodzeniem pęcherza lub zakończeń nerwowych).	Ryzyko poronienia lub przedwczesnego porodu.
	Opóźnienie rozwojowe w infekcji mózgu.

U kobiet w ciąży i dzieci ciało jest w stanie osłabienia, dlatego jest bardziej podatne na zakażenie porostami i rozwój powikłań. Ponadto ta kategoria ma ograniczenia w wyborze leków ze względu na działania niepożądane..

Diagnostyka

Odmiany porostów u osoby określa się podczas przejścia diagnozy różnicowej. Niemożliwe jest niezależne określenie rodzaju porostu. Ankieta składa się z etapów.

Zbieranie informacji od słów pacjenta lub rodziców, gdy dziecko jest zarażone:

• kiedy i po których pojawiły się wysypki;
• obecność dodatkowych objawów;
• dziedziczna predyspozycja;
• istniejące przewlekłe patologie.

Wstępna kontrola:

• badanie wysypki pod kątem łuszczenia, obecności pęcherzyków z płynem i obrzęku miejsca wysypki;
• pomiar temperatury ciała;
• określenie położenia wysypki.

Inne metody badania:

1. Świeci przez lampę drewna. Służy do wykrywania infekcji grzybiczych..
2. Zabarwienie jodem w celu określenia stopnia złuszczania się naskórka i dokładniejszej kontroli plamy.
3. Biorąc skrobanie z wysypki. Wymagane do identyfikacji rodzaju patogenu.
   
4. Testy w celu wykrycia infekcji w ciele, obecności reakcji alergicznej i określenia aktywności układu trawiennego.

Jeśli istnieje prawdopodobieństwo pozbawienia formy zakaźnej, wszyscy członkowie rodziny są badani. Przed użyciem leków przepisanych przez dermatologa konieczna jest konsultacja z lekarzem lub pediatrą, aby uniknąć przeciwwskazań.

Kompleks narkotyków

Aby wyeliminować porosty, wymagane jest kompleksowe leczenie za pomocą leków zewnętrznych i doustnych. Oprócz przestrzegania diety i wizyty w fizjoterapii. Rodzaj terapii zależy od czynnika sprawczego..

Przegląd zadań:

Formularz zwolnienia	Kategoria	Nazwa leków
Tabletki	Leki przeciwhistaminowe	Cetyryzyna; Suprastin; Żirtek.
	Leki przeciwbólowe	Pentalgin; Analgin; Ketanow.
	Wzmocnienie immunologiczne	Immunal Estifan; IRS-19.
	Kompleksy witaminowe	Vitrum; Spełnia; Pikovit.
	Antybiotyki	Erytromycyna; Tetracyklina; Oletetrin.
	Środek przeciwwirusowy	Valtarex; Famvir; Acyklowir.
	Przeciwgrzybicze	Nystatyna; Pimafucyna; Flukonazol.
Maści	Środki przeciwbólowe i przeciwzapalne	Advantan; Ketorolak; Ibuprofen.
	Hormonalny	Sinaflan; Flumetazon; Hydrokortyzon.
	Przeciwbakteryjny	Acyklowir; Salicylowy; Zovirax.
	Przeciwgrzybicze	Mycozoral; Terbinafina; Mykoseptyna.
	Leki przeciwhistaminowe i przeciwświądowe	Dimetiden; Żel fenistilowy; Sinalar.

Niezależny wybór leków lub ich wymiana jest niedopuszczalna.

Cechy leczenia kobiet w ciąży

Odmiany porostów u ludzi różnią się przewlekłą i ostrą formą przepływu. W przypadku uszkodzenia skóry pozbawiamy ją w czasie ciąży lub w dzieciństwie, leczenie odbywa się ze szczególną ostrożnością.

Niuanse terapii:

• wybieraj leki ściśle według parametrów wiekowych i dozwolone dla kobiet w ciąży i karmiących;
• agresywne leki (tabletki przeciwgrzybicze, antybiotyki i hormony) powinny być stosowane tylko w skrajnych przypadkach i przy ciężkim przebiegu choroby;
• w przypadku wykrycia skutków ubocznych przebieg leczenia jest natychmiast przerywany. Wymiana produktu jest przeprowadzana przez specjalistę;
• preferuj miejscowe przygotowania.

Podczas ciąży ważne jest, aby mieć czas na wyeliminowanie patologii przed porodem. W przeciwnym razie infekcja może wpłynąć na niechronioną skórę noworodka. Przed użyciem leków u dzieci wymagana jest zgoda pediatry, aby uniknąć przeciwwskazań.

Środki ludowe

Łagodny porost można leczyć domowymi lekami. Możesz również stosować leki w złożonym leczeniu i profilaktyce..

Zalecane formuły leczenia:

• leczyć dotkniętą skórę mydłem smołowym 1 raz dziennie. Mydło ma działanie antyseptyczne i pomaga przyspieszyć regenerację komórek skóry;
  
• gotować pąki brzozy w równych proporcjach w wodzie przez 15 minut. stosować na kompresy 3 razy dziennie przez 15 minut Produkt nadaje się do stosowania na twarz i skórę wokół oczu. Narzędzie eliminuje stany zapalne, swędzenie i łuszczenie;
• Do kompresu użyj świeżego soku Kalanchoe. Opatrunek jest usuwany, gdy kompozycja jest całkowicie wchłaniana przez skórę. Procedura jest przeprowadzana 2 razy dziennie. Roślina działa antybakteryjnie i przyspiesza odbudowę komórek skóry;
• posiekaj świeże ziemniaki i odcedź sok. Użyj miazgi w postaci maski, w razie potrzeby przymocuj ją bandażem. Moczyć 30 minut 2 razy dziennie. Ziemniak pomaga wyrównać koloryt skóry, przyspiesza regenerację i nawilża skórę.

Przed użyciem przepisów ludowych wymagany jest test reakcji alergicznej. Liszaj nie jest szczególnie niebezpieczną chorobą, ale dołączenie wtórnej infekcji z rozwojem kolejnych powikłań jest niebezpieczne. Patologia może być zaraźliwa i może być przenoszona zarówno od ludzi, jak i od zwierząt. Kompleksowe leczenie jest przepisywane przez dermatologa w zależności od rodzaju patologii.

Autor: Kotlyachkova Svetlana

Projekt artykułu: Lozinsky Oleg

Film o rodzajach pozbawiania osoby

Pozbądź się osoby, zdjęć i symptomów: